در بخش دوم گزارش در مبحث تجزیه و تحلیل کیفی به موارد ریسک صنعت و وضعیت بازار اشاره شد در این بخش به سایر مباحث تجزیه و تحلیل کیفی پرداخته می شود.
3. مدیریت:
مهارتهای مدیریتی یکی دیگر از جنبه های مهم است که تحلیلگران در رتبه بندی خود آن را لحاظ میکنند. مدیریت شرکت با موفقیت در عملیات و همچنین تحمل ریسک شرکت ارزیابی می شود. عملکرد مالی بلند مدت شرکت و نحوه ی عملکرد مدیریت در ایجاد و حفظ موقعیت های بازار و همچنین افزایش بهره وری عملیاتی عناصری هستند که تحلیل گران با توجه به این عناصر تجزیه و تحلیل می کنند.
ارزیابی مدیریت میتواند شامل موارد زیر باشد:
استراتژی مدیریتی:
تجزیه و تحلیل استراتژی توسعهی شرکت درآینده می‌باشد. توانایی مدیریت برای پیش بینی عملکرد آتی و حفظ استراتژی این تحلیل را شکل می دهد. توانایی مدیریت شامل ارزیابی مدیریت جریانات نقد شرکت نیز می‌باشد.
ریسک پذیری:
تحمل ریسک و عملکرد نسبی شرکت در پاسخ به رویدادهای غیر منتظره نیز بخشی از ارزیابی مهارت های مدیریت است این مورد می تواند اعتبار استراتژی های مدیریت را نشان دهد.
تصمیمات سازمانی:
تحلیل گران تاثیر بالقوه تغییرات تیم مدیریت ارشد را بررسی خواهند کرد مانند بازنشستگی. در جایی که یک سازمان وابسته به مهارت یک یا چند نفر باشد مثلا در سازمانی که بنیانگذاران آن هنوز نقش مهمی را در شرکت ایفا میکنند، ممکن است این خود پیامدی منفی را به دنبال داشته باشد.
سیاستهای سازمان:
تحلیلگران رتبهبندی سیاستهای شرکت را در رابطه با ریسک مالی در نظر میگیرند. آنها میخواهند مطمئن شوند که رویکرد ریسک مالی شرکت با اهداف کسب و کار سازگار است.
4. حاکمیت شرکتی:
حاکمیت شرکتی یکی دیگر از مواردی است که ممکن است بر روی رتبهبندی تأثیر بگذارد. چارچوبی که مدیریت در آن نقش دارد، ممکن است بر کارآیی و کنترل مدیران ارشد تأثیر بگذارد.
تاثیرگذاری هیئت مدیره:
نکته حیاتی اثر بخشی هیئت مدیره همان نقش نظارتی بر مسئولیت های مالی و ایجاد انگیزه در شرکت است. این مورد میتواند از طریق یک نظارت قوی و یک محیط کنترلی که در کل سازمان نفوذ میکند، حاصل شود.
استقلال هیئت مدیره
این بخش به مدیران مستقلی مربوط می شود که در هیئت مدیره حضور دارند. زمانی که تعداد مدیران مستقل در هیئت مدیره بیشتر باشند دیدگاه انتقادی و عینی آنها بهتر از زمانی عمل میکند که توسط مدیران غیرمستقل هدایت می شوند.
موارد دیگری که در این زمینه مورد بررسی قرار می گیرد عبارتند از پاداش مدیریت (یعنی بازپرداخت بیش از عرف بازار) یا معاملات با موسسات وابسته است که می تواند عدم مسئولیت و انضباط مالی را نشان دهد.
زمانیکه قوانین حاکمیت شرکتی توسعه پیدا کند موسسات رتبه بندی از زاویه دید سرمایه گذاران اعتبار دهنده شرکت را مورد ارزیابی قرار می دهند یعنی کسانی که منافعشان متفاوت از سهامداران است.
5.حسابداری:
کیفیت گزارش دهی مالی نشان دهنده استحکام چارچوب حاکمیت شرکت است. هم سهامداران و هم اعتباردهندگان در تصمیمات سرمایه گذاری به شفافیت و دقت صورتهای مالی ناشران متکی هستند.
تحلیل گران فرآیند حسابرسی را بررسی میکنند تا اطمینان حاصل کنند که هدف گزارش دهی بی طرفانه و بر اساس کنترل های داخلی صورت پذیرفته است.
موسسات رتبه بندی درجایی که لازم باشد ارقام حسابداری را تعدیل می کنند تا ارقام مالی یک شرکت نسبت به شرکت های هم گروه قابل مقایسه باشد. از این طریق نیز می توان شرکت هایی که در یک صنعت خاص و تحت نظارت قوانین حسابداری کشورهای مختلف فعالیت می کنند را قابل قیاس کرد. در نهایت می توان در شرایط متفاوت انعکاس بهتری از عملکرد شرکت را به نمایش گذاشت.
برگرفته از سایت:http://http://treasurytoday.com
