حضور این مؤسسات فضای تأمین مالی را شفاف و قابل اجرا می کند. سرمایه گذاران در ابزار بدهی به اطلاعات شرکت دسترسی ندارند و احتمالاً در صورت دسترسی، تخصص تحلیل آن را ندارند. خریداران اوراق بدهی نگران بازپرداخت اصل اوراق در سررسید و پرداخت سود اوراق در موعدهای مشخص هستند و این که شرکت توان پرداخت دارد یا خیر را این مؤسسات بر اساس تحلیل های خود انجام می دهند. بدون وجود رتبه اعتباری، شرکت های تأمین سرمایه نمی توانند به بازاریابی اوراق یا تعهد پذیره‌نویسی بپردازند. مهمترین عواملی که در رتبه اعتباری تاثیر می گذارند عبارتند از:1.سابقه رفتار پرداخت اقساط 2.میزان بدهی 3.سابقه اعتباری 4.نوع اعتبار.
برای بررسی فرایند رتبه بندی اعتباری، ابتدا باید تفاوت دو مفهوم اعتبارسنجی ورتبه بندی اعتباری را بررسی کنیم. اعتبار سنجی، فرایندی است که طی آن به هر فرد، کمیتی اختصاص می‌‌یابد که نشان دهندة برآوردی از عملکرد آتی وی در بازپرداخت تعهداتش است. در حقیقت، مدلهای اعتبار سنجی در پی شناسایی آن دسته از خصوصیات افراد هستند که بر قصور آنها در پرداخت تعهداتشان مؤثر خواهند بود. میزان اعتبار افراد در این سیستم بالفاصله پس از دریافت اطالعات وی تعیین خواهد شد. در مقابل این مفهوم، رتبه بندی اعتباری وجود دارد که به دنبال تعیین میزان ریسک اعتباری یک ناشر یا یک ورقة بهادار است. در مفهوم رتبه بندی اعتباری قضاوت افراد نیز دخالت دارد؛
رتبه بندی اعتباری، ارزیابی احتمالی پرداخت به موقع تعهدات مالی ناشر است. به عبارت دیگر، اظهارنظری در مورد پیش بینی صلاحیت اعتباری یک نهاد، یک تعهد اعتباری، یک ورقه بدهی، اوراق بهادار یا ناشر چنین تعهداتی است.
ارتقاء توان تحلیل سرمایه گذاران، لازمه بازار سرمایه است. موضوع رتبه بندی اعتباری و موسسات رتبه بندی لازمه تمامی بازارهای کسب و کار می باشد. سرمایه گذاران به منظور ورود به بازار سرمایه به خصوص در باراز اولیه و همچنین در بازارهای ثانویه نیازمند اطلاعات پردازش و تحلیل شده هستند. موسسات رتبه بندی به صورت دائم در حال تحلیل اطلاعات شرکت ها هستند. این موسسات، وضعیت شرکت ها را به طور منظم با معیارها و شاخص های مختلف بررسی می کنند. افزایش قدرت تحلیل در بازار سرمایه از مهمترین مزایای راه اندازی موسسات در کشور می باشد. همچنین این موسسات می توانند به عنوان عامل هم افزایی در تعامل بازار سرمایه و بازار پول بوده و در این راستا کمک کنند.
با رتبه بندی شرکت های عضو بورس و فرابورس، بانک ها و سایر نهادهای مالی ارایه تسهیلات را با توجه به ریسک اعتباری بنگاه های اقتصادی انجام می دهند. بنگاه هایی که رتبه اعتباری بالاتری دارند، از تسهیلات بیشتر با نرخ سود پایین تر بهره می برند و در اولویت پرداخت تسهیلات قرار می گیرند.
