رتبه بندی اعتباری و اهمیت آن:
رتبه بندی اعتباری ارزیابی شخص وام گیرنده در شرایط عمومی و یا در شرایطی که شخص وام گیرنده دارای تعهدات مالی خاص و یا بدهی های خاص می باشد. رتبه بندی اعتباری می تواند به هر نهادی که به دنبال استقراض است(اعم از اشخاص حقوقی مانند شرکت، دولت و...) اختصاص یابد.
ارزیابی اعتباری شرکت ها و دولت ها به طور کلی توسط موسسات رتبه بندی صورت می پذیرد شرکت هایی که در این عرصه فعالیت دارند عبارتند از فیچ، مودیز و اس اند پی[2]. درامد اصلی این موسسات از طریق پرداختی است که ناشران بدهی به آنها دارند.
یک وام یک تعهد است. رتبه بندی اعتباری احتمال نکول وام گیرنده را تعیین می کند که آیا طبق آن توافق نامه صورت گرفته تعهدات پرداخت می شوند یا خیر.
رتبه اعتباری بالا نشان می دهد که بازپرداخت وام می تواند بدون هیچ مشکلی صورت پذیرد. از طرفی دیگر رتبه اعتباری پایین نشان می دهد که قرض گیرنده در گذشته برای بازپرداخت وام مشکل داشته و ممکن است الگوی مشابهی را درآینده نیز در پیش گیرد. بنابراین یک رتبه اعتباری می تواند بر شرایط اخذ وام تاثیر بگذارد بدین صورت که اگر فرد دارای رتبه پایین اعتباری باشد شانس او برای گرفتن وامی با نرخ پایین تر کمتر است.
اهمیت رتبه بندی اعتباری
رتبه بندی اعتباری وام گیرندگان که توسط موسسات رتبه بندی صورت می پذیرد براساس راستی آزمایی انجام می شود.
یک موسسه قرض گیرنده تلاش میکند تا بالاترین رتبه اعتباری را کسب کند زیرا رتبه اعتباری خوب سبب می شود که قرض گیرنده بتواند با نرخ پایین تری تامین مالی کند. از طرف دیگر یک موسسه رتبه بندی اعتباری سعی بر آن دارد که با یک دیدگاه عینی و متعادل وضعیت مالی و گنجایش بازپرداخت بدهی وام گیرنده را مورد بررسی قرار دهد.
برگرفته از investopedia
[2] :s&p,moody’s,fitch .
